Ruanda tut ellerimden
gitmeler
yaklaşır
Soğuk
sesleriyle
Gitme...(ler)!
dur-ma- dan
bu kaçıncı
Çığlık(lar) beynimde
Dur-ma-dan
beynimde
dan!..
Dokunduğum her şey üşüyor
Üşüyorsun biraz
Üşüyorum
Ellerin yok
gözlerin
dokunur ellerime
ö(y)lesi kara ellerim
dokunamaz
beyaz
çok
beyaz
Tenim siyah ellerin beyaz
Ellerimde yakın kıyımlar sesler
Biraz uyut
dizlerinde
Uyut
Ölüm
gelene kadar
Bu sefer gitme..!
Zamanıdır
bırak kamanın
sırtından
düşeyim
sarı
başaklararına
sonra bal sarısı doğrult üzerime
gün-eşim uyut
uyut
ölüm uyut biraz
Ellerin yok
gözlerin dokunur ellerime
ö(y)lesi kara
gözlerim bakamaz
balsarısı
beyaz çok beyaz
kirlenir
kader
tabu taş
kural
kur—al!
boynum ince
uyut ölüm
ölüm uyut
biraz.