Yüzünde Binlerce Çiçek Leşi

 
  
Çünkü biz hep 
o mevsimlerde soluyorduk
Sevişirken,sevişmezken
Bir şeyken, hiçbir şeyken
güneş var mıydı yok muydu
bir dere yok muydu var mıydı?
Solardık her daim
İniltilerle iki vagon arasına sıkışmadan önce
gelecek diye birgün.
 
O bahçıvan yok muydu kuru, sert ve iri gövdeli
Tanelerini sunduğu toprağa
cevizli sokaktan çıkardılar cesedini
Bilmem kaç bin çiçek avuçlarındaydı
Bilmem kaç bin çiçek gözlerindeydi
Bilmem kaç bin çiçekle uğurladılar
Ölüm müydü çiçek miydi anlayamadık
Çiçek miydi ceset miydi anlayamadık
Dönüp bakmadan arkasına
anlatamadan derdimizi



Ölümü yüzümüze ekti de gitti.

Uzaklardan diğer uzaklara
Pera hikayeleri uçuşurken
yüzünde binlerce çiçek leşi


 

  Tuna Ökten