şimdi bahardır ve aşk zamanı
gözlerinin
ısındığı mevsimdir
karşı karşıya geldiğin
yarı baygın gülüşler olur
taşkın sulardan çıkmış gibisindir
buluşurken nisan yağmuruyla
kışın zaferini arkasına atıp da gelenler
şimdi filizleniyorlarsa
yeniden
her ağaç kendi kabuğuyla kapatır elbet
kırılmış dallarının izini
şimdi bahar, toprağın güldüğü mevsimdir
silkelendiğini bilmeli
ellerini bağlayanlar
o ekşimiş sözler, o hırsız bakışlarla
aşk adına da
olsa çalmasınlar kapımı
yorgunum, sararmış bir yaprak kadar
oradan
oraya savrulurken
kimin umurundaydı hangi ağaçtan koptuğum
eğlencelik
kırık havalardan kalma
parça parça
yatmışlığım da vardır kar altında
çaresiz teslim olmuşken kara kışa
şimdi bahar mevsimi ve sular şarıl
şarıldır
kendi zaferine yenilmiş karlar
akan suya bırakıyor kirini
yaşadığımı anlıyorsam her bahar
ve kanım kaynıyorsa kıpır kıpır
bir
nedeni de aşktandır yar
söyleyin bulutlara uzak gitsinler
benden
alabildiğince uzak,
bir yolunu bulup da söyleyin onlara
bir daha
örtmesinler üstümü
akşam olunca
yıldızlar altında sarılıp da yarama
mışıl mışıl uyumak geliyor içimden
|