|
Aşık Veysel (Şatıroğlu) |
|
|
|
|
Âşık Veysel (asıl adı: Veysel Şatıroğlu) (d. 1894, Şarkışla, Sivas - ö. 21 Mart 1973), Türk halk ozanı.
Sivas ili Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde
çiftçi bir ailenin çocuğu olarak doğan Âşık
Veysel, 7 yaşında geçirdiği çiçek hastalığı
sonucunda sol gözünü, bir talihsizlik sonucuyla da sağ
gözünü kaybetti. Babasının, Âşık Veysel'e
oyalanması için aldığı sazla önce başka ozanların
türkülerini çalmaya başladı, 1933 yılında tanıştığı
Ahmet Kutsi Tecer'in teşvikleriyle kendi sözlerini yazıp
söylemeye başladı.
Âşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan
Âşık Veysel, bir dönem yurdu dolaşarak Köy
Enstitüleri'nde saz hocalığı yaptı. 1970'li yıllarda Hümeyra,
Fikret Kızılok, Esin Avşar gibi bazı müzisyenler Âşık
Veysel'in deyişlerini düzenleyerek yaygınlaşmasını sağladı.
Şarkışla'da her yıl adına şenlikler yapılır.
Türkçesi yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Yöntemi
gösterişsiz ve nerdeyse kusursuzdur. Yaşama sevinciyle
hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç
içeydi. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince
eleştiriler yönelttiği şiirleri de var. Şiirleri, Deyişler (1944),
Sazımdan Sesler (1950) , Dostlar Beni Hatırlasın (1970) isimli
kitaplarında toplandı. Ölümünden sonra Bütün
Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.
http://tr.wikipedia.org/wiki/A%C5%9F%C4%B1k_Veysel
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|