"Aşk Şiiri"

                  


 

       Su yoluna çömeliyor taş,

eğdiği otlar ayağına dolanıyor.
 
Dikkat kesiliyor telaşlı bir ağaç,
yeşil bir elma kendi düşünü dişliyor.
 
Zaman, bir tekne kılığında,
çocukluk edip denize açılıyor;
açılırken en çok sevdiği şey suyun
alıp götürdüğü tohuma öpüşleri uzuyor.
 
Böyle anlatıyor genç kız aşk’ı çocuklara.
(Sonra yüzünü aradı cebinden çıkardığı aynada)

 

 

  
 Ömür Özçetin

®  Öz Yapım oHG   © H@vuz Yayınları                                  © Ocak - Şubat 2009 ISSN 1864-0524