Gülseren Engin’e

 

Gülüşünde kanat çırpar güvercin

Dikenli yollarından belleğinin

Dil ovası çiçekli bahçelere savrulur

Yalnızlığa sığmaz göçmen ruhu

Anılar zamana perde

Güzü ötelerken düşleri

Yazgısını aka boyar fırçası…

Leylim leylim

Barışa keser rengi…

 

 

Aşka çalımlı kuşlar uçar göklerinden

Telvesinde şiir atı koşturur

Kan kırmızı gelinciktir

Bahçesinde öykünün

Yüreğinde yanan orman

Işıltıya dönüşür gözlerinde

Bahara tutunup kışa uzanır

Leylim leylim

Çoğalır suya özlemi…