Bak bu gece
bitmezse ölüm gelir
uçurumun başına yürek
söken heybetli edasıyla şu
utangaç kalbimde aşklarımı
bahane edemem, aşklarım
adamcasına sözüm
geçmez artık içimden gideni
götüren Azrail’e! Dünyalının
işi ölümlü olmak, zaman
nedensiz bir bahane suça
çekiliyor gel-gitim, kendine doğru
ve içeriye tırmanıyor
devrimlerden silkindi arkadaşlarım
artık sosyalizm şahane
bir bir kırıldı eski umutlar ; şimdi
herkes şiirden saklanıyor!
Atlaslar
değişti, atlasım postal
izleriyle dolu bir Anadolu
kıvrıldım dizlerime doğru yeni bir ses
için inledim
sessiz herkesin
devrimi kimsesizdi, orada
yalnız kaldı insanoğlu
kahraman kalktı sözlüklerden, sahi çok
özledim neredesiniz? .Altı-yedi
Eylül’dü, Orhan’ı aradım ;
ağlıyordu!...
Bak bu gece
bitmezse ölüm gelir
uçurumun başına
