-Orhan
Göksel’ in, VARLIK nisan, 2005’de yayınlanan SALA isimli şiiriyle
söyleşi-
ten\r\inde
sallanabilirdim aklımı yitirdiğimi
düşünmeseydim ve
böyle geçmeseydi\m\nyirmi\n\mi
kalkmasaydı
gözlerimdeki perde korku kesmeseydi yolumu ten\r\imin açılsaydı adına
çevirdiğim fal birden sonra bir
yerde kavuşma çıksaydı yağmur suyu
içtiğimde, karışmak için sana arasaydın surat yapmasaydın sırat
bilinen o yerde sözlerimi
doldururken kul\c\ağına başımı dayar gibi
uzatırken susuna sıcacık tutsaydın
elimi üşütmeseydin ürkütmeseydin h\g\ecelerimi yirmisinden
sonra herkes benim için, uçuruma
kurulmuş bir salıncaktı demeseydin ki ben de çocuk
değildim elbebek gülbebek
büyümemiştimki anlardım
saklamasaydın keşke yaraları
içindeki bir kibrit
çöpü gibi kırılıvermezdik, bu kez belki ne varsa
yaslandığım kendime dair. bu talihsiz
gerçek hiç yer değiştirmedi, kime dokunsam
önce ürperir. demeseydin evet doğru dokundun ve ürperdimben de amabaşkaydı
başkaydı işte ürperişler arşivin\m\i
görmesem\n\ de başkaydı bence en azından mı en çoğundan mı tercihin bilmem ama aşk vardı nasıl tanımazdın\m\
ürperişini aşkın hem de yirmi değil çarpı iki yaş
sonrası hani yani daha bir koyu daha bir yoğun daha bir derin olmaz mı o zaman yoksa burun mu kıvırdın sen de aşka yirmiden sonra Sabahın
secdesinden yalnız kalkmalarının huzursuzluğunu, terk edilmeningerçekliği
hanesine demirbaş
saymasaydın yüreğinin uykusuzluğunupaylaşsaydın Gölgene
dökülür kızıl bir nehir dediğim\n\de o nehirde
boğulmayı göze alırken ben uzak tutmasaydın beni
kendinden dalgınlığın
alıp götürdü ruhunu, doğru değil bu haliyle beden
düştü cevaba yenik doğru değil insana ait ne
varsa siliniverdi içinden, hayır hiç değil ölümler
gibi beklenmedik doğru değil
henüz
ölmedik nabzımız
atıyor bak davullar
çalıyor kanımızda daha… Bold
söylemler, Orhan Göksel’in şiirinden- aşı\maya-alıntılar