Gün düz bir yolda
arasında titreyen ışıkların
çakıl taşları, martılar, kum
denize yakın.
 
           
Ah, demek ki ben, yusyuvarlak
            çakıl bir taşım, göğün altında
            denizin yüzünü yalamakla tehdit edilen
            terli bir elin avucunda.

Gün akar su gibi durmaz
arasında iki dağın
büyük otlar, böcekler, ağaçlar
ormana yakın.
                     
Ah, demek ki ben, öylesine
            hafif bir rüzğarım, yağmurdan sonra
            üstü açık kalmış esmer bir kadın
            üşürken uykusunda.