Bülent Özcan: 1973’ te, Kayseri- Sarıkız’ da doğdu. Londra’da Nottingham’da, New Kolej'de okudu. Gaziantep’te yayımlanan Doğuş, Önder, Yeni Gazete, Sizin Gazete, Ekspres ve Arena gazetelerinde sanat yönetmenliği; Doğan ve Şok gazetelerinde yazı işleri müdürlüğü görevlerinde bulundu; Spor 27 gazetesinde felsefe ve kültür sanat üzerine yazılar yazdı. Şiir sergileri açtı. Gaziantep’te otobüs durağında açtığı 5. resimli şiir sergisi ulusal basında yer aldı. Şiirleriyle, Aykırı Sanat, Berfin Bahar, Çalı, Damla, Edebiyat Gündemi, Kırk Merdiven, Kuzeysu, Şafak, Öteki-siz, Şiir Defteri başta olmak üzere pek çok dergide göründü. Şiirleri, Naser Feiz tarafından Farsça’ya çevrilerek Tahran’ın önde gelen sanat edebiyat dergilerinde yayımlandı. Şiirlerini, 1994’de “En Güzel Ben Ölürüm” adlı bir kitapta topladı. 1995’te, Bağbozumu Ortak Betik’i yayımladı. Kimi siyasal nedenlerden dolayı, Bağbozumu’nun yayınına ara vermek zorunda kaldı. Mayıs 1996’te yeni şiirlerle birlikte “En Güzel Ben Ölürüm”ün ikinci basımı, Ankara’da, İlke Kitabevi tarafından yayımlandı. Şairler, eleştirmenler, O’nu, yaşamın özgün şairi olarak selamladılar. İnsanların kimi toplumsal olaylara karşı duyarsız-lığını ve aydınların da susarak kendi kabuğuna çekilmesini eleştirmek amacıyla, bir dizi propesto girişiminde bulunma kararı aldı. İlk olarak, 8 Kasım 1996’da, Galata Köprüsü üzerinde kitaplarını denize attı. 25 Şubat 1997’de ise, Gaziantep Asrî Mezarlığı’nda, ölülere bir şiir dinletisi sunarak, mezarlık-lara şiir kitaplarını bıraktı. Her iki protesto da haber ajansları aracılığıyla ulusal basında yer aldı. Türkiye Yazarlar Sendikası, Edebiyatçılar Derneği ve Kilis Gazeteciler Cemiyeti üyesi. Mayıs 1997’de Londra’ya yerleşti. 1996-2002 yılları arası yazdığı, hayatımın şiirleri dediği son şiirleri, Ocak 2002’de, Hera Şiir Kitaplığı’nca, “Gelincik Tozları” adıyla İstanbul’da yayımlandı.

İletişim adresi: sairbulentozcan@hotmail.com