ana sayfa/ editoriyal/  içindekiler/  h@vuz'dakiler/ iletişim-erişim/ yapıt gönderme yerleği/  ilkelerimiz/ arşiv

 
Yerdibi Günleri

 

1-
ömrümün tozunu silkeliyorum
hayata yıkışsın diye sesim
canı kemiren engelden kurtuldum
acının kapısına astım taze yerlerimi
 
2-
anılarımı ayrılıklarda test ettim
pvc kaplatmadım resimlerime
sınırları dar olan kendini sınırsız sanır
hücrelerimiz yıldızlar kadar uzaktır bizlere
 
3-
masum bir masumiyet yoktur hiçbir yerde
ay uyutur başa çıkamadığımız düşleri
doğan ve büyüyen ve yaşlanan
insan özgür olamaz mı hiçbir zaman 




4-
hayatın yüzünden çok tersiyle seviştim
ânın zamansızlığına inanmıyor kimse
belki yalnızca içindeki aşkı seviyor insan
öldürdüm alışkanlıklarını suçluyum bu yüzden
 


5-
sonuçların hiçbir önemi olmadı hayatımda
baktım usandım akıllı aptallıklardan
yeni mevsimler yarattım astarsız başlangıçlara
korudum kendimi çarşısever heveslerden

6-
yıkılmış bir hayatı yeşertiyorum
kimseye yakışmıyor karakter maskesi
boyun eğmedim neçare aşkları
dünyada herkes kadar ölüm var çünkü
 
7-
bulutların kardeşi olmak marifet değil
suları kaynağına çeker girdap
ezbere ilişkiler çatlatır hayatın damarını
ben sadece anılarımın erbabıyım
 
8-
ömrümün tozunu silkeliyorum
aşkın havzasına düşsün diye tohum
gecenin damarları su sızdırıyor sabaha
insan çoğu kez içindeki ötekidir
 
9-
aşk her şeye kadirdir* ben pervaneyim
bozdum yararsızın kusursuzluğunu
mehil istemiyorum mutsuzluğuma
yarılanmış bir ömürden dönülmez ki geri
 

10-
kenar yerlerinde dolaştım hayatın
gördüğünü sandığı şeyleri görüyor insan
yağmurdan sonra sokaklarda nem kalır
tek avuntum sıkıntımın insanlaşmasıdır
 
11-
yaşayışın çıldırtıcı etkisinden kalma
her kalbin sicilinde eski bir yara vardır
kanmadım damarlarımın kaynamasına
insan ancak arınarak yaklaşabilir aşka
 
12-
yalnızlıklarımda kaval çalmadım öküze
önyargı molozları gördüm baktığım her gözde
ben hiç zaman zannettiğiniz kişi olmadım
herkese bayram olsun yaşadığım bu ömür
 
*amor vincit omnia

            


                                
Bayram Balcı