ana sayfa/ editoriyal/  içindekiler/  h@vuz'dakiler/ iletişim-erişim/ yapıt gönderme yerleği/  ilkelerimiz/ arşiv

 
Hey Taksi!
-Uyumaz Taksim ben gibi
İzlediğim taksileri bile…-
 

Taksim’de sabah olmuyor
Kara bir lehçeyim, dilim dirhem kül
Şafak vakti düşlerime kan değdi
Uyumadım ki
 
Taksim’de gündüzleri ben boğdum
Ne caddesi, ne çarşısı, ne taksisi ve serkeşi
Varsan sen/ iyi
Yoksan aklımın deliliği
 
Taksim’de geçmiyor çocuk içimden
Geçerse sesim incinecek
Doğruyu bıraktım yanlışlar işliyor beni
Özlemek de yok bana acı kadar
Yokluk değil rakı gibi elzem şimdi
 



Hey taksi!

Bütün meraklar dilimde
Çek çok öteye hemen şimdi
 

Sustum hep gizledim aykırı dilimi
 
Çağrılar bekledim bilinmezlerden
Birazı poyraz birazı ilkyaz gibi
Heves ağzımda paslı bir sabır 
Saklımda eskimemiş izler var diye
Üstüme gece rengi acı yollandı
  







Hey taksi!
 
Meğer çok önceden yağmalanmışım
Taksim beni böyle görmesin diye
İyisi mi al beni buralardan gidelim.
 
Taksim’in havası beni kuşanmaz 
Sonum beter olacak biliyorum
Üstelik adım da kötüye çıkacak
İyisi mi al beni buralardan gidelim.
 

Sokakların mı daralıyor Taksim

Bak hüznümün ansız yolculuklara sözü var
Bizbize hiç ağlamadık mı yoksa
Uzanıyorum bilinmeze hadi hoş kal.


    

                                
Ceyda Ateş/ İstanbul, 2006