PİRO

Dedim; karanlığa ışık olayım
Yollarıma engel kurdular Piro
Gülün etrafından harı yolayım
Geçtiler önüme durdular Piro

Niceleri girdi kalp denen köşke
Devri donla ölüm hal başka, başka
Mevlana’yla durdum semahı aşka
Mesneviye bakıp gördüler Piro

Susuz dolanırken çölü sahrayı
Hayyam kadehinde tattım deryayı
Halaç’tan devr aldım ben bu kavgayı
Ölümüme karar verdiler Piro






Gönül mehil vermez böyle bir hale
Sığındım Vefa’ya durdum ahvale
Derdim döktüm Bedreddin’e Kemale
Serez çarşısına sürdüler Piro

Bizim bağa bülbül olayım derken
Dediler “vakitsiz ötüşün erken”
Ezeli’yim hoyrat bağa girerken
Anlımda güneşi vurdular Piro